Malarstwo Wacława Sporskiego stało się kolejną inspiracją do rozważań i nieustającą potrzebą zachęcenia Państwa do obcowania ze sztuką na co dzień. To też wielka przyjemność promować twórczość tego współczesnego artysty polskiego pochodzenia żyjącego i tworzącego w Grodnie na Białorusi. 

Wacław Sporski – artysta

Żart, gra jak najbardziej mogą sąsiadować w twórczości z poważnymi refleksjami filozoficznymi. Dlatego, że i tak z każdym obrazem, cegiełka po cegiełce, budowana jest świątynia mego rozumienia tego świata. Twórca miłosiernie pozwolił nam, abyśmy byli współautorami tego co tworzymy(Wacław Sporski)

Rekomenduję twórczość artysty – wizjonera o ogromnej wrażliwości, tworzącego dzieła wieloznaczne, urzekające pięknem i ideą.

Wacław Sporski urodził się w 1960 roku. Ukończył Państwową Szkołę Plastyczną im. A.K. Glebowa w Mińsku. W roku 1983 zainaugurował swoją działalność wystawienniczą. Na koncie ma wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych zarówno w rodzinnej Białorusi jak i w Holandii, Japonii, w Polsce i na Litwie. Niezliczona ilość prac artysty trafiła do wielu prywatnych kolekcji na świecie. Mieszka i tworzy w Grodnie na Białorusi, należy do Towarzystwa Plastyków Polskich przy Związku Polaków na Białorusi.

 Piękna codzienność

Obcowanie z pięknem jest człowiekowi do życia niezbędne. Kochamy piękne dusze i piękne rzeczy, uwznioślają nas piękne idee. Pojęcie piękna jest bardzo pojemne i dotyczy różnych aspektów życia. Otaczamy się pięknymi przedmiotami, stylowo urządzamy wnętrza, upajamy się cudami natury, głębią i błękitem mórz, wzniesieniami gór, fascynuje nas piękno kwiatów, drzew, przedmiotów codziennego użytku – coraz wymyślniej projektowanych. Staramy się nadążać za wytyczonymi trendami w modzie, stylu bycia i życia. Poszukujemy inspiracji. Dzisiejszy design oznaczający projektowanie i wygląd odnosi się do przedmiotów użytkowych ale także samych dzieł sztuki.

Koncentruję uwagę głównie na sztuce malarstwa, będącej od wieków nieustającym źródłem szczęścia, wyznaniem wartości, przeżyciem metafizycznym i transcendentalnym tak dla twórców jak i jej odbiorców.

Tęsknota za pięknem wytwтриптих фреска 140х180orów ludzkich rąk towarzyszyła człowiekowi od prehistorii, potwierdzają to słynne odkrycia w jaskiniach: Lascaux i Saleve we Francji czy Altamira w Hiszpanii. Pierwotne, intuicyjne art przedmioty – rzeźby z drewna i kamienia, ceramika, ryty naskalne, motywy zdobnicze i malarstwo jaskiniowe to prekursorzy współczesnego design i sztuki, w tym malarstwa. Zdolność myślenia abstrakcyjnego naszych przodków doprowadziła do rozwoju nauki, nowych stylów i technik w malarstwie. Potwierdza to zatem tezę, że sztuka towarzyszyła człowiekowi od zawsze a pierwsze dzieła potwierdzają, że sztuka jest człowiekowi do życia niezbędna i przetrwa najburzliwsze dzieje.

Rozwój sztuk najnowszych i teorie widzenia świata w obrazach.

Rozwój sztuk najnowszych przypadający na połowę XX wieku – w tym dadaizm, abstrakcjonizm, konstruktywizm i surrealizm – wywarł znaczący wpływ na współczesne malarstwo, które dzisiaj nie ma ograniczeń. Współczesne dzieła powstają w dowolny sposób, są wyrazem określonej drogi i ideologii artysty, nierozłącznie wiążą się z wnętrzem człowieka – twórcy. Historycy sztuki przywołują definicje obrazu, sformułowane na gruncie XX wiecznej kultury zachodnioeuropejskiej. Najbardziej znana jest koncepcja okna, Leona Battisty Albertiego – włoskiego malarza i filozofa epoki Renesansu – który uważał, że obraz jest oknem na świat zewnętrzny. Inna definicja czołowego francuskiego krytyka sztuki XX wieku, twórcy manifestów surrealistycznych – Andre Bretona – mówi, że obraz jest oknem na świat wewnętrzny artysty.

Umiejętność wykrywania znaczeń w tym co się widzi, jest sprawą zasadniczą w odbiorze rzeczywistości i dzieł sztuki. Obcowanie ze sztuką malarską jest pogłębieniem kontaktu ze światem, jego wizualnym bogactwem. Widzenia artysty stają się dla nas – widzów – drogą do przemyśleń i interpretacji światów przedstawionych w dziele, refleksją, nauką, szkołą patrzenia i odczuwania.

 „W świetle księżyca” katharsis dla duszy.

Pablo Picasso mawiał, że sztuka czyści duszę z codziennej warstwy kurzu – nie sposób nie zgodzić się z mistrzem abstrakcji. Kontakt z dziełami sztuki sprawia, że perspektywa codziennego dnia zmienia się. Po coś potrzebne są nam monumentalne rzeźby, pomniki, zbiory muzealne, malarskie płótna wielkich mistrzów, minimalistyczne akwarele czy wyjątkowej urody pastele.

Zatrzymajmy się na chwilę. Zapatrzmy się w metafory, symbole i widzenia artysty wyjątkowego.

11846778_865545026867017_870030030480262305_n

W odbiorze dzieł sztuki kierujemy się bardziej emocją niż intelektem. Jak mawiał Henri de Toulouse – Lautrec-malarstwa się nie tłumaczy, tylko się je czuje a dzieła sztuki traktować należy jak każde inne dzieło natury (Amadeo Modigliani) – nie sposób jednak nie odnieść się do palety barw, techniki i ogromu symboli w malarstwie Wacława Sporskiego.

Nie sposób – z perspektywy naszego „okna” – nie podjąć próby opisu bajkowych światów z udziałem dzieci, pięknych dam, koników na biegunach,roztańczonych świątyń i kamienic, symbolicznych duszków obecnych w białoruskich wierzeniach czy obecnego w tradycji białoruskiej święcenia jabłek, zwanego spasem. Nie sposób nie podjąć udziału w zachęcającej grze na rozmalowanych szachownicach.

11885129_865543043533882_2272795177204402710_nSame już tytuły dzieł nastrajają metafizyczne. Bajka, którą sami piszemy, Zjawisko, Imię róży, W świetle księżyca, Sen młodego rybaka, Księżniczka Tarot, Na huśtawce, Melodia odchodzącej epoki, Na progu Nirwany, Kontemplacja,Czekając na cud, Wiara, nadzieja, miłośćPytanie bez odpowiedzi, czy tytułowe Wyzwalanie strumienia świadomości wskazują na symboliczne podejmowanie tematów, fantazję i szczególną wyobraźnię artysty.

Niedoskonałe dziecięce zamki na piasku, marzenia senne z udziałem kotów i kolorowych baloników, przywołują tęsknotę za beztroskim dzieciństwem. Biblijne motywy,przepowiednie Sybilli także stanowią inspirację artysty. „Ukój mój smutek” to jeden z obrazów nawiązujący do nazwy cudownej ikony Matki Bożej, której przypisywano wiele uzdrowień, „Dotrzeć do nieba” jawi się jako swoista alegoria wiary człowieka, jego pragnienie życia wiecznego.

Wnikliwa obserwacja życia generuje niezliczoną ilość transponowanych na płótno wizji o symbolicznym rodowodzie. Rzeczywistość miesza się z baśnią. Sporadycznie wizji malarskiej towarzyszą napisy niczym naścienne graffiti – ulubione sentencje lub fragmenty utworów poetyckich – fascynacji pozamalarskich Mistrza.Pojawiają się też charakterystyczne, symboliczne szachownice, które możemy postrzegać jako swoistenarzędzie poszerzania naszej świadomości. Patrząc na nią zdajemy sobie sprawę, że uczestniczymy w jakiejś grze, malarskiej intrydze – zatem podświadomie akceptujemy jej zasady.

11825644_865543730200480_8532563507925471477_nCo sprawia, że artysta zaczyna tworzyć? Bodźce mogą być rozmaite, przyglądanie się światu, przeżycia mistyczne, pragnienia, marzenia i tęsknoty, wielka potrzeba urzeczywistnienia obrazów widzianych w wyobraźni. Wacław Sporski często powtarza, ze jakaś siła wyższa kieruje jego świadomością, nie sposób racjonalnie wyjaśnić pojawiających się motywów.

Tajemniczy świat artysty, szlachetna paleta barw, forma, technika, rozwiązania kompozycyjne i dany od Stwórcy talent tworzą spójną całość –indywidualny, rozpoznawalny, poetycki styl malarstwa Wacława Sporskiego.

Szkiełka pamięci

Symbole, metafory, alegorie przefiltrowane przez twórczą wyobraźnię artysty zapadają w pamięć. Kolor, światło, jeden szczegół, spojrzenie postaci, ulatujący balonik, przenikliwie patrząca dziewczynka czy rozmawiająca z krukiem dama stają się dla nas wyjątkowo ważne. Zapadają w pamięć, „chodzą za nami”, żyją obok nas i w nas.

Ów fakt przywołuje mi na myśl, dawną dziecięcą, kreatywną, podwórkową zabawę, polegającą na utrwalaniu pod szkłem kompozycji złożonych z ładnych przedmiotów, zasuszonych kwiatków, sreberek od czekolady, kamyczków i listków. Dzieło przykrywane szkiełkiem, zakopywano w tajemnym miejscu, a wiedzę o jego położeniu zdradzano tylko wybranym osobom. Tworzyło to swoiste dzieła sztuki a przede wszystkim wyzwalało twórczą inwencję. Do dzisiaj mam w oczach ich wygląd i miejsca ukrycia oraz dawnych podwórkowych przyjaciół.

Refleksje nad dziełem bywają polemiczne. I wśród historyków sztuki pojawiają się rozbieżne interpretacje, jedni proponują „nowatorskie” odczytywanie obrazu, inni pełnią opisów wydobywają znaczące szczegóły, alegorie, symbole i rozumienie legend podsuwając nam różne odniesienia i punkty widzenia, jeszcze inni proponują intuicyjny odbiór sztuki odwołując się do emocjonalnej wrażliwości.

11951126_870931619661691_3700295278021981769_nW mojej pedagogicznej art działalności często odwołuję się do sztuk wizualnych wielkich mistrzów. Zachęcam młodzież do „opowiadania” dzieł, do snucia opowieści o tym co widzą oraz co im wyobraźnia podpowiada o wydarzeniu przed sytuacją zastaną na płótnie i o późniejszych ewentualnych wydarzeniach. Wszelkie kreatywne zadania warsztatowe mają na celu edukację świadomego odbiorcy dzieł sztuki.

Malarstwo lubię, odbieram je intuicyjnie, emocjonalnie, poza nabytą wiedzą, oceną krytyków i doświadczeniem wynikającym z obcowania ze sztuką. Sztuki piękne są ze mną ‚od zawsze’, mam ulubionych mistrzów epok minionych, fascynują mnie poszukiwania współczesnych. Powyższe rozważanie jest subiektywnym – moim widzeniem – zapisem myśli i spostrzeżeń, zachętą do podziwiania twórczości jednego z ważniejszych artystów przełomu wieków.

Zachęcam do dyskusji, własnych interpretacji i poszukiwań. Podziwiajmy baśniowy, magiczny, iluzoryczny świat malarza. Twórzmy szkiełka pamięci.

Zamieszkać z obrazem

Rekomenduję sztukę, promuję współczesnych artystów malarzy. Realizuję projekty wystawiennicze w autorskiej Galerii Sztuki Kookaburra Studio w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 35. „Słowiańskie Widzenia Malarskie. Malarstwo artystów z Polski, Białorusi, Serbii, Czarnogóry i Ukrainy” – to jeden z projektów. Aktualnie starannie dobrane, wyselekcjonowane prace malarskie artystów z Polski, Białorusi i Gruzji goszczą w kolekcji Galerii. Promujemy, eksponujemy, sprzedajemy dzieła sztuki zaprzyjaźnionych z nami artystów.

Rekomenduję prace malarskie Mistrza Wacława Sporskiego, zachęcam do zamieszkania z jego dziełami.

Księżniczka Tarot

принцеса таро х.м 100х125Wielkoformatowy obraz olejny w charakterystycznej symbolicznej manierze artysty. Księżniczka jawi się na płótnie jako postać dostojna, malownicza, wyruszająca w podróż, zamyślona nad przyszłością. Obraz obfituje w symbole. Nie bez znaczenia wydają się być karty tarota symbolizujące ludzkie życie, jego wędrówkę. Piramida z kart, suknia i obrus z kolorowych rombów przywołujących na myśl komiczną postać Arlekina rodem z commedii dell ‚arte.

Tarot – magiczna talia kart do gry, wróżenia, medytacji – przedstawiający wieloznaczne sytuacje o symbolicznych znaczeniach, mają wiele odniesień do różnych kultur i tradycji. Na płótnie Wacława Sporskiego Księżniczka jawi się jakby wyruszała w nową podróż, „wypadając” z piramidy kart, rozpoczyna nowe życie. Piramida, bryła doskonała – w świetle racjonalnych interpretacji – jest symbolem wyrażającym dążenie do poczucia harmonii jednostki z otoczeniem. Doskonała tylko wtedy, gdy wszystkie jej części znajdują się na swoim, dokładnie określonym miejscu. Wyższe sekwencje mogą powstać tylko wówczas, gdy podstawa jest stabilna. Piramida jest zatem doskonałą metaforą ludzkiego rozwoju. Także i w przypadku ludzkich działań czyni dobrze wszystko to, co utrzymuje określoną sekwencję zdarzeń – nie zbudujemy szczytu bez zbudowania bazy, wady w fundamencie muszą być naprawione, gdyż w przeciwnym razie nie jest możliwe kontynuowanie budowy. Widoczna na płótnie piramida – domek z kart jest budowlą nietrwałą, którą zniszczyć może nawet lekki podmuch wiatru. Ta, dziecięca, niewinna rozrywka budowania domków z kart ucząca cierpliwości, ostrożności jest niewątpliwie alegorią ludzkiego życia. Harmonia w życiu jest bardzo ważna, daje nam siłę i odporność w pokonywaniu trudności i w relacjach interpersonalnych.

Suma aluzji, symboli, ukrytych treści pozostawia – niezależnie od strumienia świadomości artysty – widzowi przesłanie ale jednocześnie daje dowolność w interpretacji dzieła.

Sztuka symboliczna nigdy nie wyrażała się wprost, owiana tajemnicą, pozwalała na skojarzenia i poszukiwania we własnej sferze podświadomości. Zachęcam Państwa do interpretacji dzieła, odwołując się do własnych, subiektywnych odczuć.

Niezależnie od sposobów „czytania dzieła”, ogromnym walorem obrazu jest jego warstwa malarska, charakterystyczna dla Wacława Sporskiego forma, sposób kładzenia farby, ciepła kolorystyka – w odcieniach brązów, czerwieni i złotożółtych – przywodzaca na myśl płótna dawnych mistrzów. Przecierki, mgiełki i charakterystyczne rysy na płótnie jawią się niczym zarysowane klisze starych fotografii.

Księżniczka Tarot – obraz nastrojowy, salonowy, w dużym formacie 125 x 100 cm oprawiony w prostą ciemną ramę ma ogromną wartość artystyczną. Dominujące uczucie spokoju, nieprzemijające piękno zachęcają do zamieszkania z dziełem.

12363002_923271314427721_8554141473594981493_o

www.galeria.kookaburrastudio.pl

Renata Mosiołek, marszand, właściciel Galerii Sztuki Kookaburra Studio, Łódź ul. Piotrkowska 35

Kontakt

Masz jakiekolwiek pytanie wyślij wiadomość.

Wysyłanie

 Copyright © Be Art 2015. All Right Reserved. Developed by Karol Sz.

 

Polityka Prywatności

 

Narzędzia ochrony prywatności

 
   
lub

Zaloguj się używając swojego loginu i hasła

lub     

Nie pamiętasz hasła ?

lub

Create Account