O tym jak sztuka we wnętrzu, tworzy specyficzny klimat, sprzyjający tworzeniu dobrego biznesu oraz dlaczego w naszym codziennym życiu, powinniśmy także otaczać się sztuką, tą prawdziwą, niosącą emocje, refleksje i wpływającą na nasze postrzeganie świata – rozmawiam z Barbarą Jończyk.
Barbara Jończyk – prezes Europejskiego Forum Przedsiębiorczości, założyciel i administrator Klubu Integracji Europejskiej (KIE), wydawca i redaktor naczelna magazynu Przedsiębiorcy.eu, członek zarządu Warszawskiej Izby Gospodarczej (WIG), wiceprezes Rady Krajowej Izby Gospodarczej Efektywności Energetycznej.
Klub Integracji Europejskiej, od kilku lat jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych grup w kręgach polskiego biznesu. Jak do tego doszło ? Co było myślą przewodnią do stworzenia tak prężnie rozwijającej się inicjatywy ?
Pierwsze kroki zetknięcia się ze światem biznesu, stawiałam w Częstochowie jako dyrektor Business Fundation, mającego formę klubu biznesu. Po jego rozpadzie, wynikającej ze śmierci założyciela pana M.Chojny, postanowiliśmy razem z grupą zaangażowaną w tamtą inicjatywę dalej ją kontynuować pod nazwą Regionalnego Centrum Biznesu. Ja odpowiadałam za jego działalność w byłym województwie częstochowskim. Kolejnym etapem było rozszerzenie działalności RCB na Mazowsze. To zadanie powierzono mnie i w związku z tym w 2001 roku znalazłam się w Warszawie. Tutaj w ramach RCB stworzyłam Klub Inicjatyw Gospodarczych. W 2008 roku, gdy Polska przystąpiła do Unii Europejskiej, postanowiłam rozszerzyć formułę klubu aby jego zasięg był nie tylko regionalny ale ogólno polski a nawet ogólno europejski. Dlatego też w 2008 roku powołam firmę Europejskie Forum Przedsiębiorczości, które stało się inicjatorem nowopowstałego Klubu Integracji Europejskiej. Na początku klub ten miał grono członków składające się z wcześniejszych członków Klubu Inicjatyw Gospodarczych oraz Częstochowskiego Centrum Biznesu. Przez te lata działalności zdobyłam pewne doświadczenie, ale muszę powiedzieć, iż to moje prospołeczne działanie w organizacjach i stowarzyszeniach, rozpoczęło się już w dzieciństwie. Byłam taką szkolną „społecznicą” uwielbiałam organizować, tworzyć i działać. Należałam do wielu organizacji szkolnych także do harcerstwa. Byłam wszędzie tam, gdzie mogłam wykazywać się inicjatywą i działaniem. Lubiłam i nadal lubię jak się coś dzieje … to jestem ja, stale w ruchu, w działaniu i tworzeniu czegoś nowego.
Czy zakładając Klub Integracji Europejskiej, spodziewała się Pani aż takiego rozwoju i popularności w najlepszym tego słowa znaczeniu, na taką skalę jak ma to miejsce dzisiaj ?
Nie, zupełnie nie. Tworząc ten klub, nie zdawałam sobie zupełnie sprawy, jak bardzo się on rozwinie i jak bardzo będzie rozpoznawalny. Myślą przewodnią tego co robiłam była praca u podstaw na rzecz przedsiębiorców. I dalej to robię. Ideą, która zawsze mi przyświecała jest to, aby dobrze wykonywać swoją pracę i dążyć do celu, a wtedy sukces będzie dopiero wynikową moich działań.
Organizujecie państwo wiele imprez, podczas których nagradzacie konkretne osoby za ich wybitne osiągnięcia oraz wkład w rozwój kultury w rejonie na którym działają. Jedną z takich nagród jest Perła EuroTurystyki, proszę coś więcej opowiedzieć na ten temat.
Jest bardzo dużo programów o charakterze gospodarczym czy społecznym…. gdzie rozdawane są różne nagrody i statuetki. Zawsze mnie to zastanawia dlaczego one są rozdawane za pieniądze? Ja tego nie mogę zrozumieć. Jeżeli chcę kogoś uhonorować, nagrodzić za coś, to po prostu robię to. Przyznaję nagrodę osobie, która na to zasłużyła w ten czy inny sposób, swoją działalnością, zaangażowaniem etc. Przyznawanie nagród czy statuetek nie może i nie powinno być odpłatne. Wspomniane Perły EuroTurystyki są przyznawane nie za sam obiekt, ale za to co dany obiekt daje swojemu regionowi i klientowi. Nie jest to nagroda za „gwiazdki”, choć pewne zasady i standardy muszą być zachowane, ale za inicjatywę i kreatywność właścicieli tego obiektu.
Jak odnajdujecie te obiekty, które później są nominowane do nagrody.
Bardzo lubię podróżować samochodem. Z zamiłowaniem zwiedzam nasz kraj, odkrywając wciąż nowe zakątki Polski. Będąc w wielu ośrodkach i hotelach mam pewne rozeznanie. Także nasi klubowicze, podpowiadają i dzielą się z nami swoimi spostrzeżeniami z własnych podróży. Wyszukujemy obiekty, które oferują nie tylko bazę noclegową ale także integrują się ze środowiskiem, w którym się znajdują, które oferują coś extra turyście, dbają o swojego klienta a swoją działalnością promują miejscowość bądź region w którym się znajdują. Dobrym przykładem jest np. Ranczo pod Bocianem. To obiekt wyjątkowy, który nagrodziliśmy Perłą EuroTurystyki podczas pierwszej edycji. Znajduje się on stosunkowo niedaleko Warszawy. Jest tak zagospodarowany, że turysta nie może się tu nudzić. Jest tu park linowy, ściana wspinaczkowa, można łowić ryby a wszystko to w otoczeniu lasów i łąk tworzący obszerny teren rekreacyjny. Co roku organizują tu mistrzostwa w wędkowaniu aktorzy. Interesują nas punkty turystyczne z bazą noclegową które, zabezpieczają swojemu klientowi zajęcia i rekreację na miejscu, poza pokojem, bez konieczności wyjeżdżania gdzieś dalej. Nagradzamy połączenie europejskich standardów hotelarskich oraz kreatywność właścicieli i menadżerów zarządzających tymi placówkami.
Kultura bez biznesu a biznes bez kultury – nie istnieją. Czy takie stwierdzenie ma sens i rację bytu ? Za pomocą jakich form przekazu i mediów, staracie się nieść swoje przesłanie oraz dotrzeć do odbiorcy ?
Jeśli nie ma biznesu i pieniędzy to artysta nie ma bytu … Z drugiej strony biznes bez sztuki to nicość. Ja nie jestem artystą, ale nie potrafiłabym być, żyć i pracować bez kontaktu ze sztuką. Jak sama widzisz w naszym biurze jest dużo obrazów i dzieł różnych artystów. Wspieramy działania artystyczne, organizujemy wernisaże i pokazy promujące artystów.
W siedzibie klubu przy ul Trębackiej w Warszawie, znajduje się wspaniała kolekcja obrazów i rzeźb. Na ścianach widzę min. obrazy wybitnego nieżyjącego już artysty Krzysztofa Wojtarowicza. Znajduje się tu także rzeźba Piotra Rzeczkowskiego oraz świetliste manekiny Katarzyny Czajki. To wielka przyjemność przebywać w miejscu gdzie biznes tak płynnie i mocno połączył się ze sztuką.
Zawsze w tym, co robię kieruje się myślą, aby nie tylko mi, ale także innym było dobrze. Uwielbiam kontakt ze sztuką, mam kilku ulubionych artystów, których prace posiadam i nie wyobrażam sobie abym mogła się z nimi rozstać. Praca i odpoczynek w otoczeniu dzieł sztuki to naprawdę wielka przyjemność. Życzę każdemu, aby miał taką możliwość. Sztuka we wnętrzu, tworzy specyficzny klimat … sprzyjający tworzeniu biznesu … dobrego biznesu.
foto: Jerzy Polański
Jakie zdarzenie lub osoby, które spotkała Pani na swojej drodze, przyczyniły się do decyzji aby w ramach działalności klubu, połączyć kręgi polskiego biznesu z polską sztuką współczesną ?
W pierwszych latach mojej pracy, wszelkie poczynania były tylko i wyłącznie związane z biznesem. Zetkniecie się ze sztuką, to kontakt z galerią Katarzyny Czajki i jej świetlistymi manekinami. Kolejny ważny moment to poznanie i współpraca z Krystyną Zbylut. Dzięki Krysi, która jest marchandem, kuratorem wystaw, partnerką życiową niezwykłego nieżyjącego już Krzysztofa Wojtarowicza, miałam możliwość zapoznać się bliżej ze współczesnym malarstwem polskim. Spotkanie na mojej drodze tych osób było punktem jaki powiązał nasz klub biznesu ze sztuką.
Klub Integracji Europejskiej istnieje od kilku lat a ma już w swoim gronie wielu znamienitych członków, prezesów dużych firm, ludzi aktywnie prowadzących własne działalności, ale także artystów, aktorów, twarze znane z ekranu i pierwszych stron gazet. Proszę zdradzić nam tajemnice takiego sukcesu ?
Starałam się stworzyć klub w ramach, którego wszyscy będą ze sobą współpracować, wzajemnie wspierać i pomagać sobie nawzajem. Dołączyli do nas nie tylko przedsiębiorcy, ale także, aktorzy, ludzie sztuki. Organizujemy śniadania i kolacje biznesowe, podczas których spotykamy się i wymieniamy doświadczeniem. Wyróżniłam tytułami mecenasów znanych i cenionych aktorów, artystów i ludzi ze świata mediów. Pełnią oni rolę opiekunów działającej przy klubie Akademii Kultury i Sztuki. Jak do tej pory nikt z zaproszonych nie odmówił mi podjęcia się tej funkcji, co bardzo mnie cieszy.
Jakie są formy i zakres promocji oferowane artystom ze strony Klubu ? Czy wasze wsparcie ogranicza członkowstwo klubu, czy jesteście otwarci także na zewnętrzne projekty ?
Jak najbardziej, jesteśmy otwarci na wszelką współpracę! Stale nawiązujemy nowe kontakty z rożnymi podmiotami w tym także z galeriami i portalami związanymi ze sztuką. Nie muszą oni być członkami klubu.
Jedną z ostatnich zorganizowanych przy współudziale klubu imprez kulturalnych była wystawa fotografii Czesława Czaplińskiego „Tadeusz Kantor In Memoriam” Dzięki staraniom klubu, wystawę tą, po Nowym Jorku i Krakowie, można było podziwiać w lobby gmachu Krajowej Izby Gospodarczej gdzie siedzibę ma również klub. Czy możemy spodziewać się w najbliższej przyszłości kolejnych równie atrakcyjnych wystaw i ekspozycji ?
Oczywiście tak! Rozpoczęliśmy współprace z galerią BE-ART exlusive oraz z Galerią Stalowa. A za ich pośrednictwem współpracę z artystami reprezentowanymi przez te galerie. Już dzisiaj zapraszamy na zbliżające się wernisaże i wystawy, które będą mieć miejsce w siedzibie Krajowej Izby Gospodarczej w 2016 roku.
Proszę powiedzieć naszym czytelnikom dlaczego warto przychodzić na Trębacką 4, poznać i być może dołączyć do Klubu Integracji Europejskiej ?
Czekamy i zapraszamy wszystkich, którzy pragną rozszerzyć swoje kontakty biznesowe. Ale my to nie tylko biznes i gospodarka. W kręgu naszych zainteresowań jest także sztuka a biznes widzimy w roli jej mecenasa. Nie trzeba być artystą by mówić i wyrażać swoje opinie o sztuce oraz nie trzeba być biznesmenem, właścicielem firmy produkcyjnej aby podziwiać i znać się na sztuce. Biznes bez sztuki i sztuka bez biznesu – nie istnieje. Klub Integracji Europejskiej to prywatny klub, łączący ludzi biznesu i wspierający w różnorodnej formie wszystkich, którzy zdecydują się do niego dołączyć.
Jaką rolę odgrywa sztuka w prywatnym życiu Basi Jończyk?
Moje podejście do sztuki jest bardzo subiektywne. Nie jestem wykształcona w tym kierunku, lubię natomiast otaczać się tym co mi się podoba. Lubię dzieła, które wpływają na mnie, na moje postrzeganie świata i otaczającą mnie rzeczywistość. Z obrazem trzeba obcować na co dzień przez dłuższy czas, mieć go blisko siebie. Codzienna obserwacja sprawia, iż każdego dnia, dostrzegamy w danym obrazie nowe szczegóły, detale itd. Uwielbiam ten moment i ten efekt współistnienia oraz odnajdywania w obrazie swojej własnej wizji i swojej rzeczywistości. To jest fascynujące, dlatego sztuka jest niezwykłym darem i warto … naprawdę warto żyć w otoczeniu sztuki.
Pani Barbaro, na koniec naszej rozmowy, życzę wielu kolejnych sukcesów, realizacji planów oraz nieustannej radości życia jaką emanuje Pani na codzień.
To ja bardzo dziękuję za tą rozmowę, serdecznie pozdrawiam wszystkich czytających ten wywiad i zapraszam do naszego klubu. 🙂
Z Barbarą Jończyk rozmawiała Lidia Bąk
Lidia Bąk
Ukończyła Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie,zdobywając tytuł mgr ekonomii na kierunku „Organizacja i Zarządzanie”. Stypendystka rządu francuskiego – Ecole Supérieures de Commerce et d’Entreprise a Poitiers., wiecej...
Latest posts by Lidia Bąk (see all)
- Mateusz Grzesiak w rozmowie o szczęściu, odwadze i sukcesie. - 2 lipca 2018
- Ilona Adamska: Moja marka to mój największy kapitał. - 21 maja 2018
- Ruszyła rekrutacja do 4. edycji projektu Santander Orchestra - 8 lutego 2018
