Na straży umysłu
Spowita kokonem utkanym z cienia
Jak kropla deszczu na piórach kruka
Ziemska wędrówka sensem istnienia
Pewnego dnia znajdę to, czego szukam
Zewsząd pioruny, ogniste miecze
Oczy od płaczu zakrwawione
Na sercu niezłomności pieczęć
Granice strachu przekroczone
Cisza mierzona tykaniem zegara
Chrzęst smutku pod bosymi stopami
Dobro i zło, nagroda, kara
Życie z wszystkimi odcieniami
Stojąc na straży swego umysłu
W przestworza świata głośno wołam
Nie odbieraj mi zmysłów
Bez nich żyć nie zdołam.
Agnieszka Lipska 16.10.2015r.
agnieszka Lipska
Czytaj więcej ...
Latest posts by agnieszka Lipska (see all)
- Pełnia życia - 13 kwietnia 2017
- Codzienność - 10 kwietnia 2017
- Chwile czekania - 24 lutego 2017